سلام به دوستای خوبم

وقتی پست قبلی رو گذاشتم بعضی از دوستان گفتند چرا کینه؟؟؟؟!!!!!

شاید پستی که توش پر از کینه باشه در شأن وبلاگ من نباشه،تازه آدمی که باعث این همه کینه بشه اصلا لایق این نیست که که حتی با کینه هم ازش یادی کرد.بنابرین زود قضاوت نکینید، اگه می خواهید راز پست قبلی رو بفهمید،دوباره پست قبلی رو بخونید اما این دفعه یک خط در میون بخونیند،اون وقت می فهمید که من وبلاگمو واسه این چیزهای بی معنی پر نمی کنم کسی که باعث این همه نفرت باشه اصلن تو زندگی من جایی نداره چه برسه تو وبلاگم و به راحتی دور انداخته می شه.بعضی وقتا آدم می خواهد به خودش تلقین کنه که از کسی متنفر باشه اما ته دلش چیز دیگیی هست،چون هر وقت که می خواد جایگزین کنه نمی تونه به کسی که ازش متنفره خیانت کنه و این چقدر دردناکه!در هر صورت من از کسی متنفر نیستم بلکه از دوست داشتن متنفرم و روی دلم زدم ورود ممنوع! بنابراین پستهامو جدی نگیرید برای دل خودمه!

دور می اندازمت همانند لباس های کهنه ام

احساسم را حراج نگذاشته ام! باور نمی کنی؟!!!!

امتحان کن